صاعقه

صاعقه هواپیمای جت جنگنده ساخت ایران است. در این هواپیما از بدنه هواپیمای اف-۵ استفاده شده است. تفاوت ظاهری این هواپیما با اف-۵ وجود دو سکان عمودی V شکل است که برای ایجاد توانایی لازم برای مانور پذیری بهتر جنگنده صورت گرفته است. هواپیمای جنگنده صاعقه، احتمالاً ۱۰ تا ۱۵ درصد بزرگ‌تر از هواپیماهای اف-۵ است. هواپیما دو سکان عمودی V شکل (برای کاهش سطح مقطع راداری) داشته و از همان موتورها والکترونیک پروازی هواپیمای F-5 بهره میبرد.

اولین اسکادران تخصصی صاعقه در اسفند ۱۳۸۸ در پایگاه دوم شکاری تبریز تشکیل شد.

این هواپیما جدیدترین بهینه‌سازی جنگنده اف-۵ است. اف-۵ یک جنگنده آمریکایی ساخت شرکت نورتروپ است که در سال ۱۹۵۸ اولین پرواز آزمایشی خود را انجام داده و از دهه ۱۳۴۰ وارد نیروی هوایی ایران هم شد. تغییراتی که در صاعقه نسبت به اف-۵ انجام شده لزوماً به معنی برتری آن بر اف-۵ نیست. تاثیری که دو سکان بر قدرت مانور این هواپیما می‌گذارد مورد بحث است و ظرفیت حمل مهمات آن نیز تغییر چندانی نسبت به اف-۵ نداشته‌است. وجود سکان‌های شبیه به اف-۱۸ باعث شده تا در برخی گزارش‌های ایرانی این هواپیما دارای قابلیت‌های مشابه با اف-۱۸ معرفی شود که واقعیت ندارد. از صاعقه می‌توان به عنوان یک جنگنده حمله به زمین استفاده کرد اما بعید است که بتواند به عنوان یک جنگنده با هواپیماهای پیشرفته‌تر رودردرو شود. تولید انبوه صاعقه بستگی به موفقیت برنامه آزمایشی فعالیت این هواپیما دارد در صورت موفقیت این برنامه تولید آن با کابین شیشه‌ای دیجیتال و بهینه‌سازی‌های دیگری آغاز خواهد شد.^[۱]

تاریخچه[ویرایش]

در پاییز ۱۳۷۷ علی‌اکبر شوقی رئیس دانشگاه شهید ستاری طراحی جنگنده صاعقه را به محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت ایران اعلام کرد و گفت که قرار است پرواز آزمایشی این هواپیما در سال ۸۰ انجام شود. این پروژه در ابتدا به صاعقه-۸۰ معروف شده و گفته می‌شد که یک جنگنده رهگیر دوموتوره و دوسکانه در کلاس اف-۱۴ تام‌کت خواهد بود. هرچند طراحی این هواپیما با مهندسی معکوس انجام شده اما این جنگنده یک پروژه بومی و اصیل معرفی شده بود که شبیه به هیچ جنگنده دیگری در نیروهای مسلح ایران و دیگر کشورها نیست. مراحل طراحی و ساخت پیش‌نمونه‌های این هواپیما در دانشگاه شهید ستاری و مجتمع صنعتی اوح انجام می‌شد. همچنین اعلام شد که چرخ‌های پیش‌نمونه اول لهستانی است اما در نمونه دوم چرخ‌های ایرانی نصب شده‌است.^[۲]

تاخیر در پیشرفت این پروژه باعث شد تا نام صاعقه-۸۰ کنار نهاده و پروژه با نام آذرخش-۲ شناخته شود. مقامات ایرانی صاعقه را مدل دیگری از جنگنده آذرخش معرفی کردند که آن هم شباهت بسیاری به اف-۵ دارد. طرح کلی صاعقه بسیار شبیه به اف-۵ است و تفاوت اصلی آن دو سکان عمودی اریب شبیه به سکان‌های جنگنده آمریکایی اف/ای-۱۸، دم دوتایی و پس‌سوزهای جدید است. ورودی هوای موتور هم از سبک کلاسیک اف-۵ استفاده کرده است.نخستین پرواز آزمایشی صاعقه در بهار ۱۳۸۳ انجام شد. دو پیش‌نمونه دیگر از این هواپیما هم در سال ۱۳۸۵ پرواز آزمایشی خود را انجام دادند و سه نمونه دیگر هم در ۳۱ شهریور ۱۳۸۶ به نیروی هوایی ارتش پیوستند.^[۳]

تولید انبوه هواپیمای جنگنده ی صاعقه[ویرایش]

بعد از سالها تلاش متخصصان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بالاخره در تاریخ هجدهم دی ماه سال 1393، سخنگوی نیروی هوایی ارتش از تولید انبوه هواپیمای جنگنده ی صاعقه خبر دادند. ^[۴]

حداقل ویژگی‌ها تخمینی[ویرایش]

مشخصات عمومی

• طول: 47 ft 4 in (14.4 m)
• پهنای بال: 27 ft 11.9 in / 8.53 m; with wingtip missiles (26 ft 8 in/ 8.13 m; without wingtip missiles)
• ارتفاع: 13 ft 10 in (4.20 m)
• بال: مساحت 200 ft² (18.6 m²)
• وزن خالی: 13,150 پوند (یکای جرم) (5,090 kg)
• وزن بارگیری: 15,480 lb (6,830 kg)
• بیشینه وزن برخاست: 27,500 lb (11,920 kg)
• پیشرانه: 2× J-185 توربوجت, 10,000 lbf (40 kN) هرکدام

عملکرد

• سرعت بیشینه: عدد ماخ 2+
• شعاع عملیاتی: 300 مایل دریایی (345 mi, 556 km) ; for hi-lo-hi mission with 2 × 330 US gal (1,250 L) drop tanks
• برد ترابری: 1,490 nmi (1715 mi, 2759 km) ; with 3 × 330 US gal (1,250 L) drop tanks
• سقف پروازی: 55,000 ft (16,800 m)
• نرخ اوج‌گیری: 52,800 ft/min (255 m/s)
• بارگیری بال: 81.0 lb/ft² (395 kg/m²)
• نسبت نیرو به وزن: 1.1

جنگ‌افزار

• توپها: 2× 20 mm (0.79 in) Pontiac M39A2 cannons in the nose, 280 rounds each
• جایگاه‌ها: Five external hardpoints با ظرفیت 8,000 lb (3,600 kg) of bombs, missiles, rockets and drop tanks for extended range,
• راکتها: 2× CRV7 rocket pods Or
  2 × LAU-10 rocket pods with 4 × Zuni 5 in (127 mm) rockets each Or
  2 × Matra rocket pods with 18× SNEB 68 mm rockets each
• موشکها: 2× ایم-۹ سایدوایندرs on wingtip launch rails (similar to F-16 and F/A-18)
  ای‌جی‌ام-۶۵ ماوریک موشک هوابه‌زمینs on hardpoints
• بمبها: Various air-to-ground ordnance such as Mark 80 series of unguided iron bombs (including 3 kg and 14 kg practice bombs), CBU-24/49/52/58 cluster bomb munitions, M129 Leaflet bomb

تجهیزات پروازی

• جنرال الکتریک AN/APG-67

جستارهای وابسته[ویرایش]